پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از مدل فازی (مطالعه موردی: دامنه های مسلط بر منطقه یک کلان شهر تهران)

زمین لغزش ها از جمله بلایای طبیعی محسوب شده که هر ساله خسارات جانی و مالی فراوانی به جوامع بشری وارد می آورند. تهیه نقشه های پهنه بندی خطر زمین لغزش برای تعیین مناطق با خطر بالا در همین راستا صورت می گیرد. این تحقیق با رویکردی توصیفی- تحلیلی و در راستای انجام پهنه بندی خطر زمین لغزش در دامنه های مسلط بر منطقه یک کلان شهر تهران با استفاده از مدل فازی و نرم افزار arc gis10، از 8 معیار؛ ارتفاع، شیب، بارش، زمین شناسی، فاصله از شبکه زهکشی، فاصله از زمین لغزش های قدیمی، فاصله از گسل¬ها و کاربری اراضی ، استفاده شده است. نتایج پهنه بندی خطر زمین لغزش حاکی از این موضوع است که، هر چه از بالادست و شمال حوضه ها به سمت پایین دست و جنوب حوضه های آبریز منطقه یک، حرکت کنیم از میزان خطر زمین لغزش کم می گردد و بیشترین مساحت محدوده مورد مطالعه را پهنه های با خطر زیاد و خیلی زیاد در برگرفته است و در مناطق شمالی منطقه یک شهرداری تهران نیز پهنه های با خطر متوسط وجود دارد . با توجه به نقشه نهایی به دست آمده از پهنه بندی خطر زمین لغزش در محدوده مورد مطالعه، باید از ساخت و ساز درپهنه های با خطر متوسط تا بسیار زیاد و حریم مسیل ها و رود– دره های متعدد در منطقه یک(درکه ، ولنجک، دربند، سعدآباد، گلابدره، جمشیدیه، جمشیدیه میانی و پایین ، دارآباد، باقلا زار و ازگل) ممانعت به عمل آید. واژه گان کلیدی: پهنه بندی ، خطر، زمین لغزش، مدل فازی، منطقه یک کلان شهر تهران.